Veldcursus Wilde planten

Bostulp, Tulipa sylvestris. Foto: Van Donkelaar Groenadvies

Bostulp, Tulipa sylvestris. Foto: Van Donkelaar Groenadvies

Weerzien met Dekemastate


Ik heb het opgezocht. 28 maart 2007 was het, dat we (van Elyseum) onder de bezielende leiding van Heilien Tonckens op verschillende states in Friesland het verschil bekeken hebben tussen Corydalis cava en C. solida (resp holwortel en vingerhelmbloem). En voor het eerst de bostulp, Tulipa sylvestris, bewonderd hebben die hier reeds aanwezig was voor 1840. Ook toen waarschijnlijk al begeleid door vele Ornithogalum nutans, knikkende vogelmelk. Nu, 12 jaar later, zijn het er veel meer!

Weerzien op Dekemastate

Een bijeenkomst van Wilde Weelde is zoals altijd een weerzien met leuke en geleerde collega’s, die allemaal nóg meer willen leren.

We werden op onze wenken bediend door de interessante rondleiding van de beheerder Wim Hoogendam. Want hoe weet je nou zomaar dat de bostulp uitlopers maakt die na een paar jaar uitgegroeid zijn tot een volwaardig bloeiende bol?

Als je niet te veel fluitekruid in de tuin wil, kun je de planten net na de bloei toppen. Hierdoor sterft de plant af omdat deze denkt dat z’n levensopdracht (zaad verspreiden) erop zit. Dit in tegenstelling tot afmaaien op de grond, dan loopt de kern gewoon weer uit. En dat je een teveel aan zevenblad kan intomen door het een jaar lang met grasmaaisel te bedekken? Beheren is geen tuinieren, maar begeleiden van de beplanting.

Door geselecteerd bomen om te zagen krijgen de gewenste bomen voldoende ruimte en behoudt het parkbosje de juiste mate van openheid.
Na de rondleiding gingen we nog een keer de tuin door, nu met gerichte opdrachten. Heel effectief om nog beter te kijken en te formuleren welke plant het waar en met wie doet, wat er al heeft gebloeid en wat er nog gaat komen.

Foto: Van Donkelaar Groenadvies

Foto: Van Donkelaar Groenadvies

Weerzien met determineren

Toen kwam het determineren. Traumatische ervaringen kwamen boven. Hoe vaak had ik niet wanhopig met de Heukels in de hand een plant gedetermineerd, tot de opmerking dat deze ‘zeer zeldzaam tot uitgestorven’ was in Nederland. Het leek nooit goed te gaan. Maar Machteld beloofde dat het wel leuk is, zelfs een zen-ervaring! Je gaat in gesprek met de plant, je vraagt wie ben jij eigenlijk?” In de natuur is de plant tenslotte zijn eigen naamkaartje!

De twee belangrijkste determinatiemiddelen zijn de Heukels Flora en de Veldgids. Van te voren gewaarschuwd, had ik mijn Heukels thuisgelaten en een nieuwe Veldgids en loupe meegenomen. Bij deze kan ik bevestigen dat de Veldgids veel prettiger en gemakkelijker werkt!

Begin te determineren met bekende planten. Veel opzoeken en aan de beschrijvingen wennen, je kunt namelijk gemakkelijk verkeerd uitkomen. Dus: wanneer noem je iets een hauw of hauwTJE? En wat doe je als in de omschrijving staat dat je moet kijken naar een stengel-omvattende bladvoet, maar aan de plant zie je deze alleen aan de onderste grote bladeren en niet bovenaan bij de kleinere blaadjes?

Beginnen met determineren is ook het slimst om samen te doen met anderen. Want dan lukt het om het verschil uit te zoeken tussen de kleine veldkers en de bosveldkers en Wim blij te maken met de kennis dat het geen koolzaad maar raapzaad is dat op de oever staat.

Connie Ettema (Connie Landscaping)