Eten uit de tuin

zoethoutgras (Acorus gramineus ‘Licorice’) foto: Margo van Beem
zoethoutgras (Acorus gramineus Licoriceâ) foto: Margo van Beem

De eetbare watertuin

Heeft u wel eens aan een eetbare watertuin gedacht? Nee? Terwijl er heel veel eetbare waterplanten zijn, die in Azië zelfs als lekkernij worden gezien. Grote kans zelfs dat u al eetbare planten in uw vijver heeft staan. Het is dus de moeite waard om eens over een eetbare watertuin na te denken. Eetbare planten kun je goed kweken in de vorm van een regentuintje. Regentuintjes zijn lagergelegen plekken in de tuin waar overtollig regenwater naartoe geleid wordt, waar het infiltreert in de bodem. Bij grote neerslag kan het water hier ook tijdelijk blijven staan. De planten die daar groeien zijn aangepast aan vocht. Planten als waterpeper, kattenstaart en Houttuynia (deze laatste is wel een woekeraar), zijn eetbaar en met de blaadjes kun je een frisse, pittige salade maken. Die salade krijgt een vrolijke, rozige of gele noot met bloemen van wilgenroosje, gulden sleutelbloem of pinksterbloem. Zelf heb ik ook nog zoethoutgras (Acorus gramineus ‘Licorice’) naast een overloopje van mijn vijver staan, die een zoetige, dropachtige smaak heeft en het daar geweldig doet. Een kleine, ondiepe vijver of een moeras kan aan nog meer eetbare planten plek bieden. In de moerasdelen groeien bijvoorbeeld moerasvergeet-mij-niet en moerasviooltje, die beiden blauwe of paarse eetbare bloemen hebben. Wateraardbei kan hier ook staan, maar in tegenstelling tot wat je zou denken bij de naam is niet de zogenaamde aardbei maar het blad eetbaar, dat een zachte smaak geeft aan thee. Alle drie zijn het ook nog eens prachtige planten. Waterkers is een makkelijke plant die de hele zomer lang vers geplukt kan worden. En in vochtige en natte grond groeit de watermunt, die net als gewone munt heerlijk geurt en smaakt. Wie ruimte heeft en van experimenteren houdt, kan denken aan gagel. De bladeren worden gebruikt voor kruidenlikeur en speciaal bier, terwijl de vruchten goed smaken in stoofschotels. In het water groeien onder andere kalmoes en pijlkruid, waarvan de wortels geschild en geroosterd erg lekker zijn. Wie een natuurlijke vijver zonder vijverfolie heeft kan de jonge scheuten van lisdodde en riet oogsten en die vers of gekookt opeten. Lisdodde heeft een frisse smaak, terwijl riet lichtelijk zoet is. En voor wie van iets bijzonders en luxe houdt, is wilde rijst (Zizania) een interessante plant. Je oogst misschien niet veel zaad van deze plant, maar wilde rijst is een dure delicatesse. Water in de tuin, schept vele mooie kansen voor duurzaamheid. Naast het voorkomen van wateroverlast en -tekort is het mogelijk om er prachtige biotopen mee te creëren die een enorm scala aan leven mogelijk maken. Dus waarom schoonheid en nut niet op een zo breed mogelijke wijze combineren? Iris Veltman, Iris’ Garden Ecology