Er komt een vijver in de volkstuin…

Het resultaat, foto van Manuela van Prooijen

Het resultaat, foto van Manuela van Prooijen

De uitvoering

Het is zover: we gaan de vijver aanleggen. Dit is een mooi samenwerkingsproject met de opdrachtgevers, want zij hebben in het weekend gebuffeld om de oude vijver weg te halen en de basisvorm uit te graven. Ze werken vandaag ook flink mee. De vorm is er inderdaad, de randen zijn iets te diep uitgegraven, maar dat is te herstellen door de randen op te hogen. Met een lange stok en een waterpas controleren we of de rand horizontaal wordt. Iedere rand krijgt een breedte van 30 cm, voldoende om planten op te zetten. Er komt een geleidelijk aflopend deel voor het moeras.

We maken een onderlaag van zand van 5-10 cm. dik. Daarop komt het beschermingsvlies en tot slot vouwen we het EPDM folie uit. Het folie steekt ruim voorbij de bovenrand uit. Met verschillende tuinslangen die aan elkaar gekoppeld kunnen worden, lukt het om tot de vijver te komen om hem vol te laten lopen. Leidingwater in Utrecht bevat niet zoveel kalk en is goed te gebruiken om mee te starten. Als de vijver gevuld is ‘enten’ we vijver met een emmertje water uit een heldere sloot uit de buurt. Zo komen er al wat watervlooien en micro-organismen in het vijverwater. De watervlooien eten de groene zweefalg die je zeker de eerste tijd in de vijver krijgt. De micro-organismen spelen een rol bij de stikstof huishouding. Teveel stikstof in het water leidt al snel tot teveel algen.

De volgende dag werken we de rand af. Dat is een precies werk omdat je de stenen of dakpannen wel kunt neerleggen maar ze moeten wel stevig liggen. Daarom is dat een kwestie van de rand onder het folie bewerken, wat grond erbij, wat grond eraf . We zijn nu echt aan het vormgeven om de rand mooi en stevig te maken. Bij het moeras leggen we een grondrandje onder het folie waar het moeras eindigt en de volgende diepere rand begint. Zo glijdt grond niet weg in het vijver. Het folie moet aan het uiteinde van de rand omhoog gevouwen worden om hevelen van water tegen te gaan. En na een paar uurtjes ploeteren is ook de rand klaar. De zuurstofplanten kunnen erin. Je hebt wel 1,5 mand planten nodig per 1000 liter; er is dus heel wat hoornblad, watergentiaan en waterranonkel ingezet. Ook de planten in de mandjes vastzetten met wat stenen is een lastig karwei. Misschien kan ik volgende keer de planten er al in zetten voordat de vijver vol is. Daar leer ik weer van. De vijver krijgt zeker acht uur zon per dag, dat moet voldoende zijn voor goede groei van de planten. En de hoeveelheid waterplanten moeten we in de gaten houden. Er komt nog wat krabbenscheer bij.

Mijn opdrachtgevers zijn enorm blij! Inmiddels heeft de opdrachtgeefster een creatieve stapelmuur gemaakt en het pad aangepast bij de vijver. Een mooie natuurrijke tuin gaat zich ontwikkelen!

Gerdien Griffioen Tuinadvies en Ontwerp